0.6.3 What does it all mean for educational practice?
admin juli 27, 2024
1. Be aware of students' basic psychological needs
Image source: Pixabay & Canva (open source)
Het is bekend dat leerlingen zichzelf reguleren in het leerproces als hun psychologische basisbehoeften - gevoelens van verwantschap (bij een groep horen, zingeving), competentie (iets kunnen doen) en autonomie (mogelijkheid om zelf te beslissen) - worden ondersteund en gevoed (Ryan & Deci, 2000). In het geval van klimaatverandering is de zingeving van het onderwerp bijzonder belangrijk - leerlingen kunnen zich afvragen: "Hoe is dit probleem mijn probleem? Hoe houdt het verband met mijn leven en dromen?". Ook belangrijk is het gevoel van competentie van de leerlingen - "Wat zou ik aan het probleem kunnen doen?". "Kan ik de leertaken die de leerkracht me vraagt uitvoeren of zijn ze te moeilijk?" En tot slot zijn gevoelens van verwantschap belangrijk - "Hoe zien de mensen die het dichtst bij mij staan het onderwerp klimaatverandering, geven zij erom of word ik een "rare activist" als ik me ervoor inzet?". Als deze drie basisbehoeften van leerlingen worden genegeerd, kunnen de zelfregulering en het welzijn van leerlingen nauwelijks tot stand komen. Het is een goed idee om je leerlingen te zien als intelligente denkers, hun perspectief serieus te nemen en hun opvattingen over klimaatverandering stap voor stap te bespreken, zodat ze er de betekenis van kunnen vinden.
Wat ondersteunt autonome motivatie en wat niet?
😊 Bijvoorbeeld: voldoende tijd nemen om te luisteren naar de gedachten, ideeën, inzichten, angsten, zorgen van leerlingen over het onderwerp klimaatverandering. Hun negatieve gevoelens en hun tempo van begripsvorming accepteren. Co-creëren met hen en de redenen opnoemen waarom het bestuderen van het onderwerp klimaatverandering zinvol voor hen zou zijn, terwijl u uw deskundige kennis toevoegt en helpt om stap voor stap correcte concepten te construeren, zonder haast of druk.
😕 Bijvoorbeeld: beginnen met het onderwerp uit te leggen, om hen te overtuigen van het belang ervan. De leerlingen - in welke vorm dan ook - onder druk zetten, hen bijvoorbeeld een schuldgevoel aanpraten. Hun gevoelens niet accepteren (zoals angst, hopeloosheid, haat, angst), hen niet de cognitieve autonomie geven (d.w.z. dat de leerlingen degenen zijn die in hun eigen tempo de onderwerpen begrijpen).
2. Students' minds should be active during learning, knowledge should be constructed and the learning should be interactive
There is no one methodology or strategy that is right for teaching and learning about climate and climate change on its own, therefore there are many types of instruction that can be used. Nevertheless, there is a broad consensus that teaching for sustainable development (incl. to tackle climate change) is most effective when it applies active, participative and experiential learning methods that engage the learner and make a real difference to their understanding, thinking and ability to act for sustainable development.
Beeldbron: Pixabay (open source)
Met andere woorden, leren gebeurt alleen als de geest van leerlingen wordt geactiveerd en zij de mogelijkheid hebben om de nieuwe concepten zelf te construeren, fouten te maken en zich in te spannen (Chi & Wylie, 2014).
Ervaringsgerichte en constructivistische pedagogische methoden voor leren zijn meestal effectief (O'Flaherty & Liddy, 2017). Deze omvatten maar zijn niet beperkt tot: plaatsgebonden activiteiten om de duurzaamheidskennis van lerenden met betrekking tot hun lokale omgeving aan te pakken, demonstratie en casestudies, rollenspel, projectmatig leren en soortgelijke methoden (bijvoorbeeld probleemgestuurd of onderzoekend leren), debatten, enz.
Good to know!
To support active learning, digital tools have a role, too.
Exercise
- How can digital tools and resources support learning and teaching about climate change? What good digital resources can you recommend to your colleagues? Post your answer in the forum and comment on at least one other post. Mark ‘completed’ when you have done this task.
- Optional: Watch the webinar below to get ideas for how to use digital tools to support learning about climate change and taking action.
Ook is een van de belangrijkste principes van onderwijs voor duurzame ontwikkeling (EDO) dat het de 'hele persoon' moet betrekken en ontwikkelen: de praktische dimensie van het doen (handen), de affectieve dimensie (hart) en de cognitieve dimensie (hoofd), allemaal in relatie tot de 'echte' context (Mahmud, 2017). Het handen-hart-geest concept is ook gerelateerd aan het concept van 'multi-sensorisch' leren, waarbij leerlingen leren met behulp van meer dan één zintuig (auditief, visueel, fysieke aanraking) tegelijk, wat leerlingen ook helpt om verbanden te leggen.
Experiential learning methods are also considered an effective way to help students develop transferable ‘21st century’ competencies, such as the ability to solve problems in novel contexts, develop leadership, social skills, critical thinking, collaboration and creativity among others (Barron & Darling-Hammond, 2008; Bell, 2010; Condliffe, 2017; Sobel, 2004). All these competencies play an important role in climate change education too.
What is activating students' minds and what is it not?
😊 For example, allowing the activation of previous knowledge and starting with students solving a problem would be activating.
😕 Bijvoorbeeld: beginnen met lesgeven en oplossingen of antwoorden presenteren kan passiverend werken.
We leren alleen als we informatie diepgaand verwerken en nieuwe kennis construeren - dat wil zeggen dat we in ons werkgeheugen de nieuwe informatie verbinden met de informatie die we al kennen. Dit gebeurt alleen als
- we de kans krijgen om over de gepresenteerde informatie na te denken of te discussiëren en er iets nieuws van te maken;
- we niet-triviale (betekenisvolle, open-ended) problemen oplossen;
- we ons kunnen inspannen;
- we onze metacognitieve vaardigheden moeten gebruiken en fouten moeten maken en bespreken.
In many cases, students might appear active in the lesson, but they are not really cognitively deeply involved. Activity could be superficial and students not really given an opportunity to (take the time to) problem-solve, construct or organize new information in students’ minds.The human mind learns best if it constructs and reconstructs material, and when people formulate principles and conclusions themselves (as opposed to getting “polished products” handed to them). In other words, allow your students to work with and add something to the presented knowledge by asking, elaborating, visualising, making prognoses, judgments, comparisons, conclusions and the like, enabling the students to use various thinking operations.
What is constructive learning and what is not?
😊 Bijvoorbeeld als leerlingen een kans krijgen en aangemoedigd worden om problemen op te lossen voordat ze een oplossing geven; vragen, uitwerken, prognosticeren, oordelen, informatiebits vergelijken; modellen aanbieden en visualiseren, relaties uitleggen, principes verbaliseren, nieuwe informatie zoeken etc. op basis van het materiaal dat ze leren.
😕 Bijvoorbeeld als ze het geleerde materiaal min of meer woordelijk hergebruiken/herhalen of gewoon de gaten opvullen met kennis die hen wordt aangereikt.
Key takeaway: The rule of thumb is that the one who is the most active in their mind, learns the most. Make sure it is the students, not the teacher. The students should construct and organize new knowledge.
Beeldbron: Canva (open bron)
Good to know!
Failures can be extremely extremely useful for learning – if you eliminate failures, you eliminate learning. The reason why we actually learn from mistakes is the post-error analysis in our mind, not the mistake as such. Hence, the learning design that first asks to solve the problem and delays the direct instruction, allows many learning-enhancing conditions, and one of them is mistakes. Also, the student gets an idea that their knowledge is insufficient and the perceived need for correct knowledge is more likely.
Good to know!
Use smart strategies for long-term learning. Based on what we know about how our memory functions – Smart memory strategies – encoding, retrieval practice, distribution of practice, variability of practice
– why we do not use multiple-choice etc
Toch kan actief en constructief zijn ook niet voldoende zijn. In interactie met anderen (bv. leerlingen, leerkrachten, deskundigen, leden van de gemeenschap) moet het constructieve denken van leerlingen zichtbaar worden gemaakt. Hun stapsgewijze ontwikkeling van opvattingen (via vele tijdelijke misvattingen die onderweg opduiken) kan worden besproken en gecorrigeerd. Interactie is vruchtbaar als de leerlingen ideeën genereren die niet zouden ontstaan als men alleen zou leren. Dus, als de leertaak de leerlingen vraagt of in staat stelt een intensieve dialoog te voeren en te delen wat zij in hun hoofd hebben geconstrueerd, dan mag dit aspect nooit worden weggelaten.
Wanneer is leren interactief en wanneer niet?
😊 Als leerlingen bijvoorbeeld de kans krijgen en worden aangemoedigd om samen constructieve activiteiten te ondernemen - als ze allebei een substantiële bijdrage leveren aan het onderwerp, door bijvoorbeeld te vragen naar rechtvaardigingen voor de standpunten van de ander, hun standpunten uit te leggen aan de ander, te argumenteren en te debatteren; te verduidelijken, te corrigeren, uit te werken enz.
😕 Bijvoorbeeld als ze om beurten minicolleges houden voor de ander; of als de ene partij domineert en de meeste bijdragen levert en de andere alleen maar instemt (de zogenaamde individuele dialoog).
Beeldbron: Canva (open bron)
"Effectieve educatieprogramma's over klimaatverandering zijn persoonlijk relevant en zinvol, gebruiken boeiende onderwijsstrategieën, moedigen deliberatieve discussie aan om meningsverschillen en controversiële kwesties te verkennen en te navigeren, betrekken deelnemers bij het wetenschappelijke proces, pakken misvattingen aan, en/of bevatten school- of gemeenschapsprojecten voor deelnemers om actie te ondernemen."